Vannacht geslapen in de Jeugdherberg, ik ben ver weggeweest en ik heb over vreemde wegen gezworven en als de eerste wekker om 06.15 gaat draai ik mij echt nog een poosje om. Het ontbijt is pas om half acht dus ik heb alle tijd. Op zondag waren de winkels dicht en ik had geen boodschappen kunnen doen en dus mijn ontbijt is belangrijk. Twee jonge knapen zijn om half zeven al vroeg voor de warmte weggegaan, helaas is moet wachten op het ontbijt. Om kwart voor acht ga ik op pad, het begint meteen met aardige kimmen naar boven tot hoog boven San Sebastisn. Ik heb mij voorgenomen om het klimmen veel rustiger aan te doen, het kostte mij gisteren veel energie. Dit heeft effect ik krijg veel meer lucht en lopende de dag voelt het lekker. De tocht is afwisselend door bossen en regelmatig is het land open en zie ik de zee, wouw even een duik, helaas het is te ver uit de buurt.
Zo de tocht gisteren zonder water punten was, vandaag passeer ik twee bronnen, koel lekker water. Ook vandaag is het weer dalen en klimmen, de zon doet de zweetdruppels snel verdampen en de liters water vliegen er door heen. Ik merk dat ik op zo´n dag meer behoefte aan rustmomenten heb dan anders en gelukkig is er nog een restaurantje vier kilometer voor Zarout om de laatste enegie drank even te nuttigen en te beginnen aan een lange en weer pittige afdaling.
Om half drie loop ik Zarout binnen, ik hoop dat de herberg open is in mijn boekje staat dat hij alleen in juli en augustus open gaat. Ik zie aan het begin van het stadje al borden herberg en als ik laten in een mooie laan loop vlak bij het strand zie ik een kapitale villa waarin de herberg is gevestigd en hij is open. Als ik sta in te schrijven stappen de twee jonge gasten uit San Sebastian binnen die meer dan een uur voor mij weggegaan zijn, hun verbazing wordt nog groter als zij mijn leeftijd horen, wouw dat wil ik ook meemaken hoor ik hen zeggen. Na de douche kan ik het niet nalaten even naar het strand te gaan en een duik te nemen, verrukkelijk. Als ik terug ben zit de ene jonge gast er nog en vraagt of ik zin heb om een ijsje te gaan eten, natuurlijk. Hij komt uit Mexico, hij heeft eindexamen gedaan en mag van zijn ouders een paar maanden rond trekken in Europa, het ijsje is al op en we zetten ons gesprek voort met een biertje op het terras bij het strand. 
Hij is in Rome, Brussel, Berlijk, Amsterdam en Parijs geweest en als afsluiting loopt hij tot 23 juli op de camino, zijn vriend is in Italie en geniet van de zon. Zijn vader heeft in Spanje in deze streek gewerkt en hij kan meteen de steden al lopend zien. Het valt hem niet mee, we zitten zo gezellig te praten dat we ook maar besluiten even te eten. Als we om negenuur terug zijn, lopen er een negental pelegrims rond die vannacht hier slapen en morgen weer op weg gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten