We werden warm welkom geheten, graag schoenen uit, de badruimte werd gewezen en daarna konden we een bed uitzoeken. Lekker doucen en de kleren wassen, er stond zowaar een centrifuge waardoor alles suppersnel droog werd en daarna tot slot nog even inschrijven. Het was een herberg met donativio ( je mag zelf bepalen wat je wilt betalen) waarbij het inschrijven geen enkele nadruk op werd gelegd.
We hebben geslapen in een zaal met 36 bedden, door de ramen die open konden was het lekker fris en heb ik goeg geslapen , om half zeven op en om zevenuur stond ik gepakt en gezakt buiten te wachten op mijn lotgenoten. Om kwart over zeven was de ploeg kompleet, Argentijn, Spanjaard, Fransman, Mexicaan en ik als Hollander, hoe krijgen we het bij elkaar. Over het algemeen werd er Engels / Spaans gesproken en in wisselende samenstelling liepen we vandaag 26 kilometer naar Genika. Over het algemeen was de tocht dalend wat een ieder wel goed uitkwam na al het geklim van de afgelopen dagen waren de meeste toch wel wat moe. We hadden tegen elkaar gezegd dat we het rustig aan zouden doen en wat meer zouden stoppen dan de afgelopen dagen, het was af en toe wat gortig geweest. 
Dus we waren het dorp nog niet uit en zagen de eerste bankjes of de eerste wilde wel graag even ontbijten, geen probleem, de stemming steeg alleen maar door de stop. We kwamen langzaam opgang, Spanjaarden kunnen aardig rebbelen, soms kan ik het enigszins volgen maar ik kan er ook moe van worden en dan loop ik maar een stukje vooruit of achteraan. Is geen probleem in deze groep, bij bijzondere punten of overgangen blijft een ieder op elkaar wachten. De volgende stop was bij de Monesterio of het klooster waar ik eigenlijk wel had willen overnachten. We hebben het klooster uitgebreid bekeken inclusief de kerk die open was (een bijzonderheid, de meeste kerken zijn gesloten wegens diefstal).
Toen we door wilden gaan begon er net een mis om 10.00 uur dus maar even genoten van de vijfstemmige zang die in een bijna lege kerk naar het dak klom, toch wel indrukwekkend. De tocht door prachtige bossen en landschappen vervolgd met wat klimmen en dalen over het algemeen was het relaxt.
Tussen de middag gegeten in de enige bar die we tegen kwamen en nog open was ook, lekkere koffie met veel melk en een bocadillo met kaas of parmaham. Het verloop van de tocht bleef een beetje het zelfde, we kregen nog wel uitleg over planten en bloemen door onze Fransman, die in zijn werkzame leven alchemist was geweest. We konden rustig onze tocht uitlopen en om 15.45 kwamen we eindelijk na 26 kilometer gelopen te hebben bij de herberg aan die pas om 16.00 uur openging. We werden in groepen ingescheven of je nu een groep was of niet, chaotisch geheel, maar we hadden weer een bed voor vannacht en we besloten eerst te gaan eten. Geen bar te vinden die nu eten had, dus naar de suppermarkt en de Mexicaan naar de Bar hij had nog dorst.
De bar van de Mexicaan had ineens wel eten en ik voelde daar wel veel voor na zo'n lange tocht. De anderen niet die gingen naar de supper, ik heb samen met de Mexicaan lekker een hamburger met ei, spek, salade en patat gegeten en gewoontes uitgewisseld over hoe het in Nederland gaat, op Curacao en in Mexico, een leuke en nuttige bezigheid
Geen opmerkingen:
Een reactie posten