We sliepen goed in onze "garage", halverwege de nacht barste het onweer los, een uur lang plensde de regen en dan ben je even blij dat je niet buiten loopt. De avond hadden we gezellig, pratende, etende en drinkende doorgebracht met het Duitse echtpaar. We lagen nu met z'n vieren op de zolder op matrassen te luisteren naar de vallende regen. Bij het opstaan was het gelukkig droog, we waren nog maar net op weg toen het begon te miezeren, wat al snel overging in een plensregen. We liepen over de koningklijke heren weg, door al het water was er weinig te merken van het "koningklijke", meer van al het vallende water wat rond onze schoenen stroomde. Soms waren de plassen zo groot dat we door het naast liggende land moesten ploeteren. Door het nog steeds stijgende en dalende landschap zweet je aardig en op een gegeven moment wordt je regenpak langzaam van binnen even nat als van buiten. Langzaam worden je kleren dan ook van vochtig, gewoon nat en wordt je koud als je even stil staat. Ludo mijn wandelmaat van vandaag had een paraplu en alleen zijn tas en onderbenen afgedekt, hij had op die manier geen last van waterafzetting in zijn cape en door de paraplu bleven zijn kleren aardig droog en vroeg hij maar ook ik mij af waarom er niet meer met de paraplue gelopen wordt door pelgrims.
We liepen over weer prachtige keienpaadjes waarbij de zee regelmatig zichtbaar was, een hele tocht over de boulevard van Ribadesella, zonder regen was dit een ware belevenis geweest, nu worstelden wij ons tegen de wind in naar het einde om vervolgens via nog een aantal straaten de plaats weer te verlaten en via het duingebied onze weg te vervolgen met rechts de zee en links de bergketens van de Picos waarvan de hoogten meestal in de mist verdwenen. Zo liepen we naar het strand van La Vega waar we in een strandtent een lekkere polo schotel hebben weggewerkt, onder het genot van een goed glas wijn. Ik had mijn natte plunje verwisseld voor schone droge, kleding, lekker warm. Toen we verder gingen was het droog, maar niet voor lang dus de regenkleding weer aan, van buiten snel nat van binnen langzaam optrekkende vochtigheid. We besloten de weg te nemen omdat de duinpaden te modderig werden en daardoor minder begaandbaar. Via de weg liepen we de laagtste 10 km van de 28 van deze dag weg en toen we eindelijk bij de herberg kwamen om vier uur, was er in het schoolgebouwtje nog een plek van de 20 vrij, we kregen het advies naar het hotel te gaan, toen we aanboden dat een wel op de grond ging liggen kwam er toch nog enige ruimte en mochten we naar binnen. 
Binnen een kwartier boden twee Koreaanse zusjes aan om samen een bed te delen waardoor wij beiden nog een bed kregen. De herberg hing vol met kelding, iedereen was nat geworden, rond een eenpits kacheltje werden lijnen gespannen die al heel snel vol hingen. Ook ik had twee stel kleding om te drogen en nog net een stelletje om warm in te worden, mijn slaapzak ben ik op dat moment ook erg dankbaar. Ik lig in de keuken tussen alle etensgeuren van de verschillende gerechten die worden klaargemaakt, buiten regent het nog, morgen zou het weer beter worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten