donderdag 14 juli 2011

Dag 19 Villa Viciosa naar Gijon


We hebben het overleefd, Belg en Nederlander kunnen toch samen een kamer delen!!! We lagen gelukkig niet leterlijk op elkaar, we konden ruimte geven en nemen. Voor het slapen gaan hebben we een afzakkertje genomen een goed glas wijn gaat er altijd wel in. Mijn Belgische vriend maakt zich zorgen of hij mij vannacht wel genoeg rust heeft gegeven, sneurken of zo, de straatveger om vijf uur in de morgen, of zijn naar het toilet gaan, geen proleem ik heb lekker geslapen en deze storingen signaleer ik al niet meer als je regelmatig met meer dan 20 personen in een zaal gelegen hebt dan gebeuren er wel gekkere dingen. Dus lekker opgestaan er hangt nog wel wat lichte bewolking maar die zal ook wel wegtrekken. Om zeven uur ontbijten in de bar en om half acht op weg, na 20 meter o,ja even mijn schoenen vastknopen anders vliegen ze uit zegt mijn wandelmaat, we hebben twee stevige beklimmingen op het programma staan een naar vijfhonderd een een naar 300 meter. Vaak op het laatst via keienpaadjes naar bovenstappen en door de modder zijn de paden spekglad. Ons enige cafe onderweg is in renovatie, waar de baas uithangt daar hebben we geen idee over we gebruiken even als andere pelgrims zijn meubilair. Zonde dat de plek zo verwaarloosd is, we zijn in een prachtig dal tussen de twee klimmen in waar de tijd heeft stil gestaan, waar je gerust een week weer op krachten zou kunnen komen in een lekker hotelletje weg van de wereld, leker eten en goede wandelingen, het lijkt mij wel wat. Als we met een aantal pelgrims gegeten hebben besluiten we naar boven te vertrekken, langzaam stijgen we naar grote hoogte en hebben daardoor een fantastich uitzicht over het dal, dit maakt het leven daar nog aantrekkelijker. Als we over de top gaan zien we in de verte de stad Gijon al liggen, volgens de GPS nog zo´n tien kilometer verderop. We zijn moe van de berg en zitten tegen een huis bij te komen van de klim als even later bljkt dat dit een bar is, wij zijn zo binnen om ons te laven aan verkoelende drank (geen alcohol, we moeten nog naar beneden). Het echtpaar dat de bar runt is de werkende leeftijdsfase al ver voorbij en als zij er niet meer zijn dan zal de bar ook wel ophouden te bestaan, zo denken wij. Toch zonde op zo´n route is een verfrissing altijd welkom. We dalen lang af naar Gijon en als we eindeljk het strand bereiken en we tegen een ijstent aanlopen kunnen we de verlijding niet weerstaan. We vervlogen onze tocht langs het strand een Spaanse als een Nederlandse badgast houden ons staande om een praatje te maken over de tocht naar Santiago de Compostela. Kennelijk wordt er aan mijn neus gezien dat ik Hollander ben. De Hostel ligt aan de haven, prima kamer en we durven nog wel een nachtje samen aan!
Alle reageerders (ook familie van Ludo) op het blog bedankt voor de reacties, ze zijn altijd leuk om te lezen.



1 opmerking:

  1. hello dirk, it was with great pleasure that i saw the blogs you have written about your other adventures on the caminos in spain :) i had such memories of our short time together when you were walking the via de la plata (de zilveroute) anyway i hope you are well and thankyou for your friendship on that journey, and I wish you well for your life

    BeantwoordenVerwijderen