Om tienuur gaat het licht uit in de herberg, even daarvoor is de hospitalero langs geweest en wenst mij en alle anderen individueel een goede nachtrust en een mooie tocht morgen. Bij het weggaan wijst hij mij op een Spanjaard die bij de deur ligt en zecht dat hij kan sneurken als een stoomlocomotief, zijn ogen twinkelen en ik lach met hem eem, gelukkig ligt de S[panjaard een heel eind uit mijn buurt. Om negenuur wordt de rust verstoord in de herberg een groep jonge spanjaarden (8) komen binnen en duidelijk nog onwennig niet wetend wat zijn aanmoeten met allen stapelb edden die dicht op elkaar staan. Zij zien en nog fris en fruitig uit, ik denk starters die mogelijk hierheen gevolgen zijn. Zij blokkeren het looppad, praten druk zonder zich echt in te richten of te gaan douchen zoals gebruikelijk na een lange wandeltocht, uiteindelijk gaan zij na een kwartier in de keuken wat eten en om vijf voor toien gaan zij gezellig als groep goed uitgedost de herberg uit, ik vermoed voor een avondje stappen. Als wij een kwartier op bed liggen komt de groep weer binnen, ik denk dat zij te horen hebben gekregen dat de herberg sluit en dat het binnen is of buiten. Met heldere zaklampen beschijnen zij de zaal al rustende pelgrims, hun spullen zoekend en uiteindelijk hun bed in ploffen.
KOSTBAAR IS DE WIJSHEID....... die door ervaring wordt verkregen
zondag 17 juli 2011
Dag 21 van Aviles naar El Pito
Om tienuur gaat het licht uit in de herberg, even daarvoor is de hospitalero langs geweest en wenst mij en alle anderen individueel een goede nachtrust en een mooie tocht morgen. Bij het weggaan wijst hij mij op een Spanjaard die bij de deur ligt en zecht dat hij kan sneurken als een stoomlocomotief, zijn ogen twinkelen en ik lach met hem eem, gelukkig ligt de S[panjaard een heel eind uit mijn buurt. Om negenuur wordt de rust verstoord in de herberg een groep jonge spanjaarden (8) komen binnen en duidelijk nog onwennig niet wetend wat zijn aanmoeten met allen stapelb edden die dicht op elkaar staan. Zij zien en nog fris en fruitig uit, ik denk starters die mogelijk hierheen gevolgen zijn. Zij blokkeren het looppad, praten druk zonder zich echt in te richten of te gaan douchen zoals gebruikelijk na een lange wandeltocht, uiteindelijk gaan zij na een kwartier in de keuken wat eten en om vijf voor toien gaan zij gezellig als groep goed uitgedost de herberg uit, ik vermoed voor een avondje stappen. Als wij een kwartier op bed liggen komt de groep weer binnen, ik denk dat zij te horen hebben gekregen dat de herberg sluit en dat het binnen is of buiten. Met heldere zaklampen beschijnen zij de zaal al rustende pelgrims, hun spullen zoekend en uiteindelijk hun bed in ploffen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten