In la Caridad waren we als een van de eerste in de herberg, toen we na het eten terug kwamen was het overvol. Het had terwijl wij zaten te eten geregend en even konden wij onze was niet meer vinden, de hospitalero was zo vriendelijk geweest deze binnen te halen. Toen we terug liepen van het eten kwamen we een jong stel tegen dat op zoek was naar....., toen we ze even later nog zagen zoeken hebben we ze maar even aangesproken in ons beste Spaans, gelukkig spraken ze ook Engels daar kwamen we verder mee. Zij zochten een camping om hun tent op te zetten, ik zei dat dit mogelijk ook wel mocht bij de herberg, waarop de jongen zei zullen we het niet gewoon in het Nederlands doen dat is een stuk makkelijker, hoe kom je erop.
Door de afwisseling van buien en opklaringen bleven de meeste pelgrims in de herberg, liggen, hangen, etend en vooral kletsend waardoor de herberg erg vol leek, maar ook was, er was geen rustig plekje te vinden. Voor tienen gingen de meeste plegims naar hun bed en werd het aardig rustig, tot half elf toen de avondeters terug kwamen die uiteraard nog geen slaap hadden na zo'n maaltijd en gezellig kletsend voor de deur stonden en om de beurt naar bed gingen met het nodige geritsel en gekraak. Het is voor ons al gewoon als het voor twaalfuur nog niet rust is en de eerste pelgrim om 06.00 uur begint te rittselen en te springen. Je zelf rustig houden en genieten van de rust voor jezelf is wel een vereiste voor slapen in een herberg. 
Dus vanmorgen nadat de eerst hoos om zes uur was opgestaan, zijn wij om zevenuur uit bed gegleden, we hadden bijna het gevoel dat we uitgeslapen hadden. Het had vannacht geregend en het was nog niet droog toen we op weg wilden gaan, regenkleding aan en even later was het weer droog, dus regenkleding weer uit. We hebben ons verschillende keren verkleed vandaag. Het eerste gedeelte van de tocht kringelden wij op kleine weggetjes rond de autoweg. Halvergewe konden we kiezen om de autoweg te blijven volgen of een GR route langs de kust. We hebben de GR gevolgd en dat was heel plezierig, ver van de autoweg, de zee aan de rechterkant en een eindeloze variatie aan wolken, afwisselend van donker, regen en lichte wolken waarbij je dacht dat de zon zou kunnen doorbreken. 
We hebben een aantal spectaciulaire beelden van een ruige kust gezien waardoor onze omweg de moeite waard was, door het bos kwamen we bij een moeras waar de kikkers en andere dieren ons tracteerden op een waar concert en de verscheidenheid aan plantsoorten maakten dit tot een onvergetelijke plek op onze tocht naar..... We bereikten rond een uur Tapia en aan het begin van de plaats was de herberg, deze grenst aan het strand, trap af kiezelstenen strand en rotspartijen langs de kanten en in het water, een plek waar je uren zou kunnen kijken naar het bewegen van het water, de vogels en kunnen genieten van het spel van de wind en wolken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten