De herberg was vol in Gontan, voor veel pelgrims was geen plaats in de herberg, zij gingen niet naar de stal maar naar de sporthal een modernere versie, maar moesten tot tienuur wachten tot deze vrij was. Dus de douches en wc in de herberg waaren volop bezet en overal lagen tassen, kleding en spullen. We zijn 's middags maar wezen eten in een van de cafe's, een standaard menu met een stuk of wat keuze mogelijkheden die dan a la minute op tafel gezet kunnen worden.
Enige afwijking is moeilijk te begrijpen voor het bedienend personeel die wat aan en af sjouwen. Door de hoeveelheden die geserveerd worden is de kwaliteit redelijk tot goed, wel eenvoudig, we hebben in ieder geval eten met wijn en water. Na het eten even rusten in de herberg en naar de supper voor wat avondeten en voedsel voor morgen onderweg, geen brood meer te krijgen, een aardig echtpaar in de winkel heeft gtwee broden en staat er een af aan ons, erg aardig. 's Avonds eten we soep met brood, gaat er goed in en we gaan bijtijds naar bed, het duurt nog enige tijd voordat het stil is en ik slaap niet goed deze nacht waardoor je al met loden benen opstaat, die je niet met koffie schoonspoelt en dus maar op weg. 
Na een tweede kop koffie loopt Marianne als een kiviet, haast niet bij te benen, je kan merken dat ze de smaak te pakken krijgt, niet zoveel slaap meer nodig heeft en gemerkt heeft dat je pijn beter kan negeren waardoor je het minder voelt en dat loopt lekker. Als de rollen halverwege de dag omdraaien loop ik fluitend de heuveltjes op en probeert Marianne mij bij te benen, stel je voor dat ze mij uit het oog raakt of zelfs niet meer ziet dat kan natuurlijk niet. Dus puf, hijg, steun maar ze red het, klasse en dat geeft wel een kick. Het is best een mooie tocht als je je goed voelt door bospaadjes, langs boerderijen, met hun landelijke geuren en af en toe over een stil weggetje. 
Uiteindelijk zijn we alle twee blij als we de 20,9 kilometer afgerond hebben en de herberg in zicht komt. Er staat nogal een rij pelgrims om ingeschreven te worden, dat is een half uurtje wachten, paspoort, pelgrimspas en waar kom je van daan? Veel tijd voor uitleg is er niet en doordat we een van de laatsten zijn die kunnen inschrijven (om tweeuur is de herberg vol en kunnen de resterende pelgrims op matten in de, nee niet de stal, maar de sporthal terecht.
Als we twee bedden midden in de zaal vinden onder en boven bed, kijken we wel even bedenkelijk, maar ploffen de spullen neer en willen gaan douchen, koud, ijs koud (neen niet de beste!) doet je humeur geen goed het zal twee uur duren voordat het water opgewarmd is! Dan maar wat zeep door de snoet en gaan eten, weer zo'n restaurant om de hoek met stampvoetsel, zullen we het dorp inlopen? We realiseren ons dat we dan anderhalve kilometer verder moeten en besluiten we maar dit even niet te doen en eten in het restaurant waar de hele meute van de herberg ook te vinden is. 
Het eten is redelijk goed dus we hebben geen klagen en zo is het snel vieruur als we eindelijk onze benen even strekken en een bed kunnen ruilen waardoor we naast elkaar op een bovenbed kunnen liggen, is wel zo gezellig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten