Vannacht geslapen in een wederom volle herberg, een pelgrim of meerderen hadden gedacht dat de ramen beter dicht konden blijven, het was om te stikken zo benauwd was het, dus om drie uur toch maar een raam open gezet ik kreeg gelukkig geen commentaar en kon weer adem halen. Vanochtend waren de meeste pelgrims al vroeg aan het pakken en een volle zaal met pelgrims aan het ontbijt. Koffie, thee, brood met rooster waren beschikbaar en daar werd gretig gebruik van gemaakt.
Gek toch dat nu vele pelgrims aan het eten zijn, terwijl als dit niet verstrekt wordt er velen zonder ontbijt op pad gaan. vandaag het vervolg van de route die omschreven stond als over veel asfalt en met weinig voorzieningen. We liepen door een prachtig natuurgebied de eerste van de drie bergen op en genoten van het uitzicht de mooie paden en misten op geen enkele manier de auto´s of snelweg. Het is wel gek om zo te lopen terwijl je gewens bent voortdurend in de omgevig van een weg, snelweg of een autobaan in aanbouw te lopen. Nog in de frisse ochtendlucht nog voor het 
warm wordt waren wij boven en konden gaan afdalen over asfalt en klimmen naar de tweede berg op 700 meter hoogte, de hoogste top van deze camino, het ging ons lekker af ondanks dat Marianne twee schuurplekken op haar voeten had en een blaar, ze liep dapper door. Boven op de berg zowaar een cafe en koffie dat was best welkom, menig pelgrim zat of kwam daar binnen, zeker om ook even een stempel te halen van de bar op het hoogste punt. De tocht was 25 kilometer vandaag en na 20 km en de derde berg geslecht te hebben snakten we wel weer naar een drankje en zowaar het laatste dorp vijf kilometer voor Sobrado had een bar, keurig netjes met een echtpaar dat de pensioenleeftijd al ver voorbij was en je moest duidelijk praten om een bestelling te kunnen doen, uiteindelijk hebben we frisdrank kunnen krijgen, van een broodje had ze nog niet gehoord. Haar aandacht ging meer uit naar de dorpsbewoners die van gelijke leeftijd in een groot aantal aanwezig waren, dan naar de pelgrims.
In Sobrado was een klooster wat al jaren pelgrims opvangt en waar zo´n tachtig bedden waren dus wij maakten ons niet zo zorgen om een bed en liepen lekker verder. Bij het klooster was het een gedoe van jawelste, veel pelgrims waar zij allemaal vandaan kwamen snapten wij niet en veel toeristen die daar rond liepen. In de loop van de middag konden wij ons inschrijven en toen wij even een kijkje namen was de herberg al aardig vol, vooral met veel Spanjaarden die in groepen nadrukkelijk aanwezig waren, het overviel mij nogal, dit paste niet zo goed bij mijn beeld van een klooster, het klooster zelf was veel steen en had weinig aankleding, het geheel kwam druk, kaal en weing inspirerend oven, omdat we nog vroeg waren hebben we eerst wat gedronken en vervolgens zijn wij afgedaald naar de volgende plaats Arzua waar wij wisten dat er een partikuliere herberg was waar altijd wel ruimte is en rust vanuit gaat wat wij na zo´n tocht wel even nodig hadden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten