We sliepen vannacht in een lekker rustige herberg van Baamonde, zo´n 10 fietsers en 10 lopers. De Hospitalero vertelde dat er genoeg plek was met dit aantal in Miraz waar zo´n 28 bedden zijn. Waar alle pelgrims van de vorige dag gebleven zijn weten we niet, later hoorden we in Miraz dat het daar de afgelopen nacht een gekkenhuis was geweest, wij konden ons daar best wel wat bij voorstellen omdat we de groep kennen.
In ons boek stond over de tocht van 41 kilometer naar Sobrado dat het alles had wat we de afgelopen weken op de Camino hadden meegemaakt, maar vooral veel asfalt, weinig of geen voorzieningen en een tocht waar je af kon zien. We vertrokken over drie kilometer asfalt vanuit Baamonde, gelukkig was er halverwegen een cafe bij een benzine station waar we even bij konden tanken, koffie natuurlijk. Na drie kilometer een afslag over het spoor en het bos in, langs een zeer oude kerk, paadjes op naar boven, weg van het verkeer, dit heben we niet kunnen lezen in ons boek en we waren verrast door de mooie natuur die we tegen kwamen. Paadjes door bossen en boerenweggetjes langs boerderijen en door landerijen. Een hen met haar kuikens en vriendelijke dorpsbewoners die vooral Mariane een hand wilden schudden, haar aan even aanraken. Het hadden de opa´s van Marianne kunnen zijn dus zij had warme belangstelling en vervolgde haar tocht. 
Zo liepen we vanut de koele ochtendlucht de warmte van de zon te gemoet, langzaam stijgend naar Miraz. We werden warm welkom geheten in de herberg door de Engelsen en getracteerd op een glaasje wijn. Gaat er wel in na zo´n tocht. Prachtige schone nieuwe herberg waarbij de herbergiers duidelijk aanwezig zijn, hetgeen ons wel aanspreekt. De herberg stroomt in de middag langzaam vol er is geen cafe voor eten alleen voor drinken maar dat is een ieder bekend, dus er wordt volop gekookt in de herberg en gedronken in het cafe! De stemming is goed, morgen de overige kilometers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten