Dag 27 van Tapia naar Ribadeo

Vandaag was het een tocht van niks 10 kilometer. In het boekje werden verschillende mogelijkheden gegeven en we wilden het meest bewegwijzerde pad volgen en absoluut niet 10 kilometer via de N 634 lopen. De eerste aanwijzingen waren goed, tot we het spoor bijster raakten en uiteraard op de N 634 terecht kwamen, Marianne zei nog we moeten deze oversteken, maar waar wisten we niet. Dus sjok, sjok, sjok en zoemmmmm broemmmmmm en zovoorts. Bij elke vrachtauto moest ik mijn pet vast houden anders werd deze meegezogen door de wind, praten hoef je niet want je verstaat niets van elkaar en op leuke gedachten kom je ook niet want je hebt al je aandacht nodig bij de weg waarover wij sjokken. Dan maar terug naar de kust (volgens mij is hier een liedje over). De eerste de beste afslag hebben we genomen, even daarvoor hadden we nog koffie gedronken in een cafe dat leeg was aan de snelweg, hoe kun je daar nu stoppen. De baas zat te pitten toen wij binnenkwamen, hij is niet gewend aan vroege vogels en schrok wakker. In het Spaans vertelde hij waar we naar toe moesten aan de hand van ons routeboek, we snapten er weinig van, dus knikten maar en bromden si, si. Dus afgeslagen en via landweggetjes en binnenwegen zagen we de zee weer en zowaar pelgrims die over het pad langs het strand liepen, prachtig strand, lekkere golven, mooi windje erbij en toen we uiteindelijk bovenaan het duin waren en nog een fantastisch hotelletje zagen liggen, waar ze verrukkelijke koffie hadden met tostada's en wij uitzicht hadden op surfers, zouden wij ons met een zeiltje en plankje hier best wel een paar dagen kunnen vermaken. Helaas we waren pas zes kilometer op stap, dus de rugzak weer om en door het duin verder gewandeld naar Ribadeo. Een lange brug over, rechtsaf en we waren bij de herberg. Ze hebben daar een herberg met 12 plaatsen, we liepen op het laatst met zes pelgrims over de brug, nadat wij bezit hadden genomen van onze plekken was er nog een bed over, de pelgrims die langs kwamen mochten nog 7 kilometer verder naar de volgende slaapplaats.
We zijn nu op Galicische grond aangekomen onze laatste provincie die we doormoeten naar Santiago, ze zeggen dat je altijd wel een of meerdere dagen regen hebt in Galicie, vandaag schijnt de zon en het is lekker weer.